We współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka rozpoczynamy cykl krótkich analiz dotyczących mowy nienawiści. Zapraszamy do śledzenia!
Lęk i zaburzone poczucie bezpieczeństwa były wykorzystywane przez propagandę od zawsze. Jej narzędzia – dezinformacja, mowa nienawiści, wskazywanie wroga, którego wystarczy pokonać, aby poczuć się bezpiecznym stanowiły stały repertuar autorytarnych rządów, liderów politycznych i przywódców grup etnicznych czy wyznaniowych na całym świecie. W obecnych czasach zarówno polityka, jak i wojna wykorzystują dezinformację w swoich celach: dla powiększania władzy, dla podważenia pozycji i postaw oponentów, dla wywołania strachu, dla osłabienia woli walki albo woli kultywowania i ochrony wartości, w rezultacie – dla społecznej polaryzacji.
Mowa nienawiści jest bardzo skutecznym narzędziem, które wzmacnia polaryzację społeczną, buduje i wzmacnia podziały oraz zwiększa poczucie zagrożenia i lęku. Nienawistne treści opierają się często na fake-newsach, manipulacjach i kłamstwie, odwołują się do istniejących podziałów, trudnych doświadczeń historycznych, stereotypów i resentymentów, różnic międzykulturowych, itp.
W projekcie COUNTER-HATE analizujemy mowę nienawiści, przyglądamy się toksycznym narracjom, odkrywamy powtarzające się schematy i prawidłowości. Obserwujemy jak badane przez nas nienawistne narracje „przeskakują” pomiędzy wirtualnym światem mediów społecznościowych, światem mediów tradycyjnych oraz materialną rzeczywistością społeczną. Innymi słowy, przyglądamy się temu, kiedy fałszywy news na Twitterze może stać się zarzewiem do zwyzywania osoby o innym kolorze skóry na ulicy, albo kiedy komentarz na Facebook’u przeradza się w ohydne graffiti na zagranicznej restauracji. Przyglądamy się, aby potem skutecznie demistyfikować i przeciwdziałać.
